Woensdag 16 juli, wandelen door Praag
Ons eerste dagje Praag, maar we zijn hier nog wel even dus we beginnen rustig vandaag. Met de bus en de metro kost het ongeveer een uur vooraleer we in het centrum zijn. Terwijl we Wenen hebben ervaren als een 'massieve' stad voelt Praag licht en levendig aan. De oude dorpen van vroeger die nu Praag vormen zijn bezaaid met pleintjes, monumentale gebouwen als paleizen en kerken. Veel van het echt oude is afgebroken, maar vanaf de 18e eeuw is er veel bewaard gebleven. Daardoor overheerst ook hier het barokke, maar wat minder pompeus dan in Wenen.
Ook voor deze stad geldt dat je echt een reisgids moet aanschaffen om meer te weten te komen.
Ook voor deze stad geldt dat je echt een reisgids moet aanschaffen om meer te weten te komen.
Praag komt ons direct al gemoedelijker over dan Wenen, enerzijds omdat het allemaal wat minder groots is, anderzijds door de levendigheid van zowel de mensen als de gebouwen. Mensen lijken hier het straatbeeld aan te vullen, terwijl in Wenen de mensen een beetje in het niet leken te vallen.
We beginnen onze wandeling in de oude stad (Stare Mesto, op de oostoever van de Moldau) bij de kruittoren en lopen langzaam richting het raadhuis waar zich een bijzonder mooi astronomisch uurwerk uit de 15e eeuw bevindt. We missen net het hele uur, waarop de 12 apostelen een rondje buitenom maken.
De 70 meter hoge toren van het raadhuis kunnen beklommen worden, maar het is ruim 30 graden en we willen onze benen nog een beetje sparen dus gaan we er niet op.
Ten noorden van Stare Mesto ligt Josefov, een voormalig joods ghetto. Nog steeds staan er vele synagogen en allerlei joodse winkeltjes. Ook ligt hier de oudste joodse begraafplaats ter wereld. In Praag hebben vanaf de 10e eeuw al Joden gewoond en Praag is een van de tolerantste steden geweest gedurende de geschiedenis zodat de joodse gemeenschap hier echte bloeiperiodes heeft gekend.
Vanaf de oever van de Moldau zien we in de verte de burcht van Praag liggen op de westoever. We gaan vandaag wel naar de westkant, maar de burcht bewaren we voor morgen.
Natuurlijk nemen we de beroemde Karelsbrug als oversteekplaats over de Moldau. Het is er druk, niet alleen met toeristen maar ook met straatmuzikanten en portrettekenaars. De bouw van de brug begon al in de 14e eeuw en vanaf de 17e eeuw werden er de bekende beelden op geplaatst, voornamelijk van heiligen.
Op de westoever begint de wijk Mala Strana (kleine zijde) en hier zijn veel ambassades gevestigd en ze worden goed beveiligd, vooral de Amerikaanse. Auto's die passeren worden aangehouden en met spiegels aan de onderkant onderzocht.
Een poging om naar Rozhledna, een mini-Eiffeltoren, te klimmen hebben we halverwege maar afgebroken. Het is bloedheet en we puffen wat uit op een terras.
Het is prettig wandelen door alle steegjes en over de pleinen die Praag heeft en vaak zie je om de hoek wel weer een verrassend gebouw of beeld. Al met al maken we heel wat kilometers.
Het is prettig wandelen door alle steegjes en over de pleinen die Praag heeft en vaak zie je om de hoek wel weer een verrassend gebouw of beeld. Al met al maken we heel wat kilometers.
Dus op naar het volgende terras: verscholen achter een hele smalle doorgang waar zelfs een stoplicht is geplaatst. Vanaf het terras hebben we prachtig uitzicht over de Moldau en de Karelsbrug.
Ach, er valt zoveel te vertellen over deze stad, maar het valt niet op te sommen wat je op zo'n lange wandeling allemaal ziet. Wij hebben het in ieder geval heerlijk naar onze zin. 's Avonds zien we wel dat het de komende dagen een stuk koeler gaat worden (lekker wandelweer dus), maar ook flink kan gaan regenen en onweren.