Informatie over Barcelona

Barcelona ligt aan de Middellandse Zee, in het noordoosten van het Iberisch Schiereiland. De stad ligt op een plateau omgrensd door de bergketen Serra de Collserola de rivieren Llobregat in het zuiden en Besos in het noorden en de Middellandse Zee. De stad ligt 160 kilometer ten zuiden van de Pyreneeën. De Serra de Collserola vormt een soort omheining rond de stad, het hoogste punt in die keten is de heuvel Tibidabo, 512 meter hoog.
De stad is steeds het centrum geweest van het Catalaanse separatisme en onafhankelijkheids streven. Barcelona is het middelpunt van het grootste industriegebied van Spanje, op Bilbao na. Het is ook een belangrijke havenstad. Prat is de internationale luchthaven. Er zijn twee universiteiten, hogescholen, een opera, veel musea en twee arena's.

Stadswijken
Er worden vijf stadswijken onderscheiden.
· Gotische wijk; met o.a. de Romeinse wallen, de Kathedraal de Santa Eulàlia , Plaza del Rei, oorspronkelijk een patio van het paleis van de graven van Barcelona en Historisch Stadsmuseum.
· De eveneens middeleeuwse Wijk van La Ribera bevindt zich buiten de eerste stadsmuur. Bestaat uit een handelswijk en een zeeliedenwijk
· In de moderne wijk El Eixample vindt men Casa Batlló van Gaudí en Casa Milá, bekend als La Pedrera , ook van Gaudí. Ook de La Sagrada Familia bevindt zich hier.
· De wandelboulevard La Rambla bestaat uit zeven verschillende boulevards. Het meest karakteristiek is de Rambla de les Flors. Ook het wereld erfgoed Plaza Reial is een bezoek waard.
· In de Kustzone vinden we het Olympisch Dorp, gebouwd voor Olympische spelen van 1992. De Montjuïc is een groots recreatiegebied. In 1929 werd hier de wereldtentoonstelling gehouden en in 1992 de Olympische spelen.

Behalve het Spaans (het Castiliaans) heeft het Catalaans de status van co-officiële taal van Catalonië, en dus ook in Barcelona.

Er bestaan verschillende theorieën over het ontstaan van Barcelona. Volgens een hiervan is de stad al 400 jaar voor de stichting van Rome door Hercules gegrondvest.
Barcelona was in de Romeinse tijd reeds een bloeiende stad, Barcino, van waaruit in later tijd het christendom zich over Noord-Spanje verbreidde. In 415 veroverde Athaulf, koning van de Visigoten, Barcelona, dat daarna lange tijd hoofdstad van het Visigotische rijk bleef. In 713 werd het door de Moren veroverd. De Arabische stadhouder maakte zich weldra onafhankelijk van het kalifaat van Córdoba, doch moest in 781 daarvoor in de plaats de Frankische koning als heer erkennen. Daar de stadhouder zich naar de mening van Karel de Grote toch nog te eigenmachtig gedroeg, zond deze zijn zoon Lodewijk naar Barcelona om de stad tot onderwerping te dwingen. Na een lang beleg werd Barcelona veroverd, en daarna hoofdstad van de Spaanse Mark. Na de dood van Karel de Grote maakte Barcelona zich weer zelfstandig, en van 914 tot 986 was het weer in het bezit van de islamieten. Daarop volgde een periode van onderhorigheid aan zelfstandige graven van Barcelona, wier gebied in 1150 met Aragón werd verenigd. Onder het Aragonese bewind begon de grote bloei van Barcelona als handelsstad. Op grond van tal van afgedwongen privileges kreeg het een grote mate van onafhankelijkheid. Tot diep in de moderne tijd bleef Barcelona het centrum van het streven naar onafhankelijkheid voor Catalonië. In de Spaanse Successieoorlog stond Barcelona aan Oostenrijkse zijde en eerst in 1714 werd het door de Fransen veroverd voor Filips V. Tijdens de Spaanse Burgeroorlog werd Barcelona in nov. 1937 zetel van de republikeinse regering. Op 26 jan. 1939 viel de stad in handen van Franco.
Voor een uitgebreide geschiedenis zie Wikipedia.

Barcelona heeft een mediterraan klimaat met lange zomers en milde winters, zonder veel extremen. Meestal beginnen in maart al de eerste dagen met temperaturen boven de 20 graden, terwijl die temperaturen kunnen voortduren tot het einde van november. De warmste maanden zijn juli en augustus, wanneer het vaak warmer is dan 30 graden.

De stad ligt ten noorden van de deltamonding van de Llobregat omgeven door heuvels van graniet en leisteen. De historische kern ligt aan de voet van de kalksteenheuvel Montjuïc (191 m) waarop een vesting ligt. Aan de voet en ten zuiden ervan ligt het Montjuic-park. Tot in de 19de eeuw was deze historische kern omgeven door wallen, nu zijn het boulevards, Rondas en wordt doorsneden door rechthoekige boulevards, Ramblas. Om de kern liggen woon- en industriewijken. Delen van de stadsomwalling zijn bewaard gebleven. Een bekende winkelstraat is Paseo de Gracia, omzoomd door platanen.

Rambla
Dit is de beroemdste en meest typische straat in Barcelona. De twee km. lange boulevard, ooit een rivier, strekt zich uit van Plaza de Catalunya tot aan de haven. La Rambla bestaat eigenlijk uit vijf verschillende "Ramblas" en twee pleinen.
San Jaume Het San Jaume plein vormt het hart, ook politiek, van de stad. Hier zijn de paleizen van het gemeentebestuur (El Ayuntamiento of Casa de la Ciudad) en van de provincie (Palacio de la Generalidad). Eens bevond zich hier Plaza Romana of het Forum, gesticht in de 2e eeuw v.C.
Plaza Nova
Aan dit plein in het het hart van de oude stad, Barrio Gotico, ligt de Kathedraal Santa Eulalia uit de 14e en 15e eeuw. De neo-gotische facade is uit de 19e eeuw. De kathedraal is gewijd aan Eulalia, patrones van de stad, die hier in een crypte ligt. De achthoekige westtorens zijn uit de 14e eeuw. Het interieur heeft bezienswaardige koorstoelen, een retabel (achterbouw van een altaar) en een rijke kerkschat. Aansluitend is er een 14e eeuwse kloostergang, bestaande uit vier galerijen met kruisgewelven. In de tuin staan zeer oude bomen.
San Pablo del Campo
Deze kerk is oorspronkelijk uit de 10e eeuw, heeft een 13de eeuwse kloostergang en is een van de mooiste van Barcelona. Er is een drievoudige zuilengalerij en een tuin.
Santa Maria del Mar
De kerk stamt uit de 14e eeuw. De kerk is een goed voorbeeld van Catalaanse gotiek. Er zijn massieve steunberen zonder luchtbogen. De torens, achthoekig, eindigen in terrassen.
Santa Maria del Pino
Heeft een 13e eeuwse toren en portaal. Het enorme roosvenster is opvallend.
Sagrada Familia.
Het opvallendste gebouw in Barcelona is de nog steeds de onvoltooide basiliek van de Heilige Familie, ontworpen door Antoní Gaudí. De bouw hiervan is in 1884 begonnen. De gevels stellen symbolisch de geboorte (westelijk), het leven en de dood (oostelijk) en de verheerlijking van Jesus (zuidelijk) voor. De acht torens symboliseren de apostelen. In de gevel zijn drie toegangen (geloof, hoop en liefde). In de crypte is het graf van de in 1926 overleden beroemde architect Gaudi. Deze ontwierp ook opmerkelijke flatgebouwen als de Casa Batllo met keramische dakbedekking en de Casa Mila.
Casa Batlo
Hier vallen de indrukwekkende zuilen, die op de voeten van een mammoet lijken, sterk op. Het dak doet denken aan een voorwereldlijk reptiel. De balkonnetjes doen denken aan vogelnestjes hangend aan een rotswand. We vinden geen strakke lijnen en rechte hoeken. De muren golfen.
Casa Mila
Heeft de bijnaam "La Pedrera", de steengroeve. Men vergelijkt het met steile rotswanden, waarin grotachtige woningen zijn gebouwd. De gegolfde voorgevel doet ook denken aan duinen en een zandstrand. Men zou ook kunnen denken aan een honingraat.
Ook ontwierp Gaudi het park Gü ell. Een grote bonte bank kronkelt als een slang door het park.
Hier is ook een Gaudí museum gevestigd.
Specialiteiten
Escudella i carn d'olla, een soep met vlees, groente. rijst, vermicelli en aardappelen; cocido, een gerecht met witte bonen; butifarra, een worstsoort, pilota, een soort gehakt; zarzuela, een paella met vis, garnalen, mosselen en calamares.
Joan Miró
Is geboren in 1893. Deze Spaanse schilder, graficus, beeldhouwer en keramist, neemt een aparte plaats in onder de kunstenaars van de eerste helft van de 20ste eeuw. Aanvankelijk paste hij een extreem realisme toe, waarvan 'De boerderij' het hoogtepunt en de afsluiting vormt. Hierna deden in zijn werk de kleine, dier- en mensachtige figuurtjes hun intrede, met als overheersende kleuren helder geel en rood. Afwisselend woonde hij in Barcelona en Parijs.
Omstreeks 1933 schilderde hij doeken in vnl. rood, zwart en wit, met afgeronde, elkaar doordringende vormen. Een typisch surrealistisch element in zijn werkwijze hierbij werd gevormd door ‘automatische’ inspiratie, die tot stand kwam wanneer hij op een vel papier of een doek onderdelen van machines, speelgoed e.d. had gerangschikt en wachtte welke vormen deze voorwerpen hem zouden suggereren.
De indruk die de Spaanse Burgeroorlog op hem maakte, is in zijn werk uit de jaren dertig merkbaar: vervormingen van de menselijke figuur tot in het monsterachtige. Toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak, keerde hij naar Spanje terug,
Na 1945 hield Miró zich ook bezig met muurschilderingen, verschillende grafische technieken, keramiek, beeldhouwen en fingerpainting.
In de Fundación Joan Miró in het park Montjuich van Barcelona is een deel van zijn werk ondergebracht.

Gaudi

Antoni Gaudi is geboren in Reus in 1852. Hij was als architect, vnl. werkzaam in Barcelona. Zijn zeer individualistische bouwwerken, waarin gotische en Moorse invloed meespeelt, zijn vaak organisch en grillig van vorm, rijk versierd met polychrome mozaïeken van glas en gebroken tegels en met origineel smeedwerk. Ze zijn de weerslag van experimenten met structuren en licht, geïnspireerd op de groeiwetten van de natuur. Gaudí ontwierp tevens het interieur en vele onderdelen van het meubilair en de interieurdecoratie. Zijn hoofdwerk is de kerk Sagrada Familia te Barcelona, waaraan hij de laatste zestien jaar van zijn leven werkte en waarvan bij zijn dood de oostgevel voltooid was. In 1952 is de bouw, die in 1930 was gestaakt, weer ter hand genomen. Gaudí heeft geen plannen voor de rest van het bouwwerk nagelaten. Voor zijn beschermer, graaf Güell, bouwde Gaudí o.a. het Palacio Güell en ontwierp hij het park Güell, waarin een Gaudí-museum is gevestigd. Eveneens in Barcelona staan zijn grote flatgebouwen, de Casa Batlló (1907) en de beroemde Casa Milá (1910), waarin alle wanden ‘golven’ en rechte hoeken ontbreken. Lang als zonderling bestempeld en alleen door de surrealisten erkend, heeft Gaudí's werk later grote invloed uitgeoefend.
In 2002 was het internationaal Gaudí jaar. Zie ook de themapagina over Gaudi!