Geen kabelbaantocht; dan maar naar het labyrinth

Het is mooi weer vanochtend en al snel gaan we de straat op, wandelen naar de haven. We willen met de kabelbaan wel eens over de haven zweven (de Transbordador Aeri Del Port, vanaf de haven naar Montjuïc) en het uitzicht over de stad zien. Lies vindt het een beetje eng, maar ze is ook wel nieuwsgierig. Maar eerst lopen we langs de vele kraampjes op de kade van Barceloneta, de wijk naast het oude havengebied en drinken een kop koffie in de warme zon.

En natuurlijk even op het strand liggen... Eerlijk gezegd zijn we hier overdag nog nooit op het strand geweest, de stad had altijd meer te bieden. En ook nu is het voor ons net te koud om de trui uit te trekken. Dan maar op naar de kabelbaan waar al een aardige rij voor ons te wachten staat.En die rij wordt maar niet korter, hoewel er af en toe wat mensen weglopen. Ik loop even naar voren en op het raam van het ticketkantoortje zit een mededeling dat de kabelbaan onverwacht is gesloten voor onderhoud en dat ze geen idee hebben wanneer ze weer open gaan.

Lies heeft er helemaal geen problemen mee dat we dit avontuur tot een volgend bezoek opschuiven en we verkennen op de terugweg Barceloneta een beetje beter. Zo bezoeken we er onder andere de overdekte markt, de Mercat Barceloneta. Het schijnt dat er ruim 40 van dit soort overdekte markten in Barcelona zijn. En dit is pas de tweede, na de bekendste La Boqueria naast de Rambla, die wij bezoeken. Nog genoeg te doen voor een volgend bezoek.Het is ondertussen alweer 25 graden zien we op een bord, heerlijk! Barcelona is toch echt een stad waar je buiten moet zijn vinden wij, op de musea en bezienswaardigheden na waarvoor je af en toe even naar binnen moet.

Eenmaal uit Barceloneta pakken we de metro naar een redelijk verre bestemming, het labyrinth dat ook op ons lijstje staat. We zijn meer dan en half uur onderweg naar metrostation Mundet en moeten dan nog een stuk lopen naar deze vrij onbekende plaats van de stad. Het Horta Labyrinth Park is het oudste park van Barcelona (late 18e eeuw, neoklassiek) en een plekje dat we iedereen kunnen aanraden die van rust houdt. De entree is iets meer dan 2 euro en het gebied is bijna 9 hectare groot en in lagen opgebouwd.

Er is een paleis, een middeleeuwse verdedigingstoren, tempelachtige bouwsels, mooie reliefs, aangelegde tuinen en uiteraard een echte doolhof in het midden. Een klassiek doolhof die je na een tijdje wel door hebt, maar het is wel even puzzelen voordat we het centrum ontdekken. Een prachtplek voor kinderen die van doolhoven houden, maar ook voor ons. In het centrum staat een mooi beeld van Eros.

Vanaf het doolhof kun je nog hoger klimmen door de prachtige en rustige tuinen en er zijn overal plekjes waar je lekker kunt zitten. En er zijn wc's, ook erg belangrijk natuurlijk! Voor ons is dit echt de ontdekking van deze vakantie, na Parc Guëll vinden we dit het mooiste park, veel mooier dan het drukbezochte Parc de la Ciutadella.

Vanaf de hoogste terrasen hebben we ook een mooi uitzicht over de stad en het labyrinth waar we net hebben rondgedoold. Er zijn vijvers, watervalletjes en leuke bruggetjes, gewoon een heerlijke plek om te zijn als je even genoeg hebt van de drukte in de stad.

Aan het einde van de middag zijn we weer terug in het centrum en gaan op Placa Reial nog een terrasje proberen waar we nog niet geweest zijn, aan de noordkant. Ook die krijgt een onvoldoende, want aangezien we alleen maar wat wilden drinken en niet eten worden we in een hoekje weggezet en het duurt bijna een half uur voordat onze order wordt opgenomen. Maar eerlijk gezegd boeit ons dat niet zo, we vinden het allang lekker om in de zon te zitten en naar de mensen op het plein te kijken, bijvoorbeeld naar de zwerfster die haar chips deelt met een stel katten.