Lies & Teije's reis website
Naar Tibidabo en Parc de la Ciutadella
-
- Albanië
- Andorra
- België
- Bosnië-Herzegovina
- Bulgarije
- Cyprus
- Denemarken
- Duitsland
- Finland
- Frankrijk
- Gibraltar
- Griekenland
- Groot Britannië
- Hongarije
- Ierland
- Italië
- Kroatië
- Liechtenstein
- Luxemburg
- Monaco
- Montenegro
- Nederland
- Noord Macedonië
- Noorwegen
- Oostenrijk
- Polen
- Portugal
- San Marino
- Schotland
- Servië
- Slovenië
- Slowakije
- Spanje
- Tsjechië
- Vaticaanstad
- Zweden
- Zwitserland
- --------------------
-
- Alle puzzels
- --------------------
- Albanië
- België
- Bosnië-Herzegovina
- Cyprus
- Denemarken
- Duitsland
- Egypte
- Finland
- Frankrijk
- Gambia
- Griekenland 2014
- Groot Britannië
- Hongarije
- Ierland
- Italië
- Kroatië 2003
- Luxemburg
- Marokko
- Montenegro
- Noorwegen
- Oostenrijk
- Polen
- Portugal
- Schotland 2000 - 2003
- Slovenië
- Slowakije
- Spanje
- Tsjechië
- Zweden
- Zwitserland
- --------------------
- Nederland
- Steden en dieren
- --------------------
Zondag 21 september, naar Tibidabo en Parc de la Ciutadella
Lekker om in ons eigen ruime appartement wakker te worden en rustig te kunnen aanrommelen met ontbijt en zo. In een hotel hebben we meestal de neiging om snel weg te zijn, dit voelt toch een beetje meer als een thuisbasis.
Zodra we de buitendeur uitstappen de straat op worden we alweer omringd door het straatrumoer, zelfs op zondagochtend. Op diverse plekken is weer iets te doen en op de Carrer Ferran, een winkelstraat tussen de Ramblas en Placa de Sant Jaume, is het behoorlijk druk met een of andere optocht. Maar na een korte wandeling door de oude stad pakken we de metro op Plaça Catalunya want vandaag hebben we andere plannen.
Vandaag willen we naar Tibidabo met de blauwe tram en het bergtreintje. De vorige keer waren we er al achter gekomen dat die in september niet dagelijks rijden dus vandaag is onze laatste kans deze week. We stappen uit bij La Rotonda, een gebouw met een prachtig torentje. Het werd in 1918 gebouwd als het Metropolitan Hotel door Adolf Ruiz i Casamitjana, maar nu is het een ziekenhuis.
En dan gaan we in de rij staan voor Tramvia Bleu, de blauwe tram die al vanaf 1901 in gebruik is. Na 14 september rijdt de trein alleen in het weekend. Het historische trammetje voert ons door de heuvelachtige buitenwijken alvast een stuk naar boven in de richting van de 512 meter hoge heuvel Tibidabo die nog officieel bij de stad hoort.
Bij de eindhalte op Placa del Dr. Andreu is een open bar vanwaar we een mooi panorama-overzicht over de stad hebben. Barcelona ligt in een kom aan de zee en is omringd door heuvels. Maar we gaan nog hoger, met een bergtreintje (funicular in het Spaans), naar de top van de Tibidabo. De naam Tibidabo wordt wel eens verklaard als: "Dit geef ik je", volgens de overlevering de tekst van Satan tegen Jezus om hem te verleiden met wereldse macht en dat zou uiteraard op deze plaats gebeurd zijn. Jezus trapte er niet in; zou er daarom nu soms zowel een kerk als een pretpark staan? De kerk torent in ieder geval boven alles uit en zie je ook vanuit de hele stad, zelfs vanaf de haven.
De Iglesia del Sagrat Cor (kerk van het heilige hart) is het hoogste punt van Barcelona, maar er schijnt een pretparkattractie te zijn die er nog net boven uitkomt. Het pretpark zelf bestaat, net als de tram en de funicular, al meer dan 100 jaar (sinds 1901). Het is dan ook niet zo'n supermodern pretpark maar meer eentje zoals wij die nog uit onze jeugd kennen, een kleine achtbaan die toen al spannend genoeg was. Nu hoeven we er even niet in.
Een gedeelte van het park is alleen voor mensen met een kaartje maar verder kun je vrij rondlopen op het terrein dat vooral veel picnicplekken heeft waar iedereen ook dankbaar gebruik van maakt. Dat moet ook wel met de prijzen die er gerekend worden: 4 euro ben je zo kwijt voor een patatje. Wij maken een wandeling rond de top van de heuvel, bezoeken de kerk van binnen (een beetje kitscherig) en gaan dan weer naar beneden.
De funicular gaat recht de heuvel op en af en de route is best wel steil. De wagonnetjes zelf zijn nogal kaal, een hele tegenstelling tot de blauwe tram dat meer een nostalgisch ingerichte wagon is met veel hout en ouderwetse lampen.Een leuk tripje om een keer te doen, maar veel leuker is het nog als je een kind bij je hebt, dat zien we wel aan de opa's en oma's die wel een of meer kinderen bij zich hebben. Misschien een keertje onze kleindochter meenemen...
Terug in de stad maken we een wandeling door het Stadspark, Parc de la Ciutadella. Het is een populair park, vooral op zondag, en zou het grootste van Barcelona zijn. Qua oppervlak is het waarschijnlijk net iets groter dan Parc Guëll, maar toch een stuk minder spectaculair. Oorsponkelijk was het een fort en later een gevangenis waar opstandige Catalanen vast zaten. Nu is het een veel plezieriger oord met fonteinen (deels door Antoni Gaudi ontworpen), veel groen en een vijver waar je een roeibootje kunt huren.
Maar de meeste mensen liggen gewoon lekker te luieren op het gras, hoewel er ook een Aziatische markt is. En, zoals overal in Barcelona, ruikt het hier ook weer heerlijk naar eten. Na de vakantie ga ik afvallen...De dierentuin ligt aan de rand van het park, maar de vorige keer hebben we de fout gemaakt om die op een zondag te bezoeken, net de dag dat iedereen erheen wil.
Vanaf het park wandelen we zigzaggend door de oude stad terug. Langs de kathedraal, door de vele steegjes en over de vele pleintjes waarvan sommige heel klein zijn zoals de Placa dels Traginers. Het is een rustig plekje waar je nog de restanten van een Romeinse toren kunt zien.
© Teije & Elisabeth 2000 - 2024 
