Van Mallaig naar Inveraray, we zien weer diverse kastelen

Vandaag trekken we weer verder naar het zuiden, en aan de kop van Loch Shiel komen we langs het Glenfinnan monument. Hier verzamelde Bonnie Prince Charlie zijn leger in 1745 dat, na een aantal schitterende overwinningen, een jaar later volledig in de pan gehakt zou worden in Culloden. Hij riep zijn vader uit tot koning Jacobus III van Engeland en daarmee begon het drama dat Schotland en de Hooglanden voor altijd zou veranderen.

Het gebied rond Loch Shiel staat bekend om de adelaars die er vliegen, maar we krijgen er niet één te zien. Desondanks is het een prachtige omgeving en je kan je voorstellen dat een verzameld leger op een mooie dag hier nog hoopvol staat, vol goede moed. Persoonlijk vinden we dat Charles Stewart gewoon in Rome had moeten blijven, waar hij ook geboren was.

Vandaag is het weer eens kastelendag, we komen er in ieder geval een heleboel tegen, zoals hiernaast Castle Stalker dat op een schiereilandje staat. Met vloed kun je er alleen per boot komen. Het werd in de 16e eeuw gebouwd en is na 1960 weer gerestaureerd.

Op een strategische plek langs de Firth of Lorn staat het Dunstaffnage kasteel op een rots. Flora MacDonald heeft hier gevangen gezeten nadat zij Bonnie Prince Charlie geholpen had te ontsnappen uit Schotland in 1746.

In Inveraray, ons einddoel van vandaag, gaan we natuurlijk ook naar het beroemde kasteel kijken dat iets buiten het dorp ligt. Het ziet er imposant uit, en het kasteel wordt nog steeds bewoond door het hoofd van de Campbell clan (ook wel de hertog van Argyll genoemd). Een paar zalen zijn te bezichtigen, maar de entreeprijs (6 pond) vinden we achteraf eigenlijk veel te veel voor een bezichtiging waar je misschien een kwartier over doet.

In het leuke stadje zelf bezoeken we de oude gevangenis. Het is een interessant museum geworden en geeft een goed inzicht in de manier waarop gevangenen vroeger moesten leven. Het schijnt in de 19e eeuw een vooruitstrevende modelgevangenis geweest te zijn, maar je moet er niet aan denken daar ook maar een dag te zitten. Heel duidelijk wordt gemaakt dat de gevangenis pas een functie kreeg nadat de straffen waren verlaagd: in de middeleeuwen stond op de meeste vergrijpen een geldboete, een openbare geseling of gewoon de doodstraf en was een gevangenis niet echt nodig.

Er konden 24 gevangenen in 12 kamers en er was slechts 1 bewaker die continue in de gevangenis woonde, evenals de directeur. Er is uitgebreide informatie over de gevangenen die hier vanaf 1820 hebben gezeten. Voor rechtzittingen was er een speciaal gebouw binnen de gevangenis, waar je nu op een bandje diverse rechtzaken kunt volgen uit die tijd.

Het is vandaag lekker weer en als we de gevangenis uitkomen zoeken we eerst een leuk terrasje op om van de zon te genieten. Inveraray is een klein stadje maar duidelijk wel bekend bij de toeristen, want er lopen er heel wat rond. Een hotel hebben we al geregeld, The George, vlak naast de gevangenis. Het is een sfeervol hotel en we hebben een leuke kamer (60 pond). We genieten nog maar even goed van het landschap, want morgen gaan we richting Glasgow en daarna Edinburgh, dus de echte bergen zullen we dan wel achter ons laten