Donderdag 27 juni, Alta - Krokelvdalen, een bezoek aan Tromsø

Een lange rit vandaag, maar eerst genieten we nog even van onze luxe hut. Nu we dit reisverslag schrijven, hebben we eigenlijk maar 1 probleem: we hebben veel teveel foto's gemaakt op deze dag en ze zijn allemaal zo mooi; welke zullen we kiezen. Een probleem dat we vast niet voor het laatst hebben. Maar onwetend van dit toekomstig 'leed', genieten we nog even van het uitzicht in Alta.
De tocht van vandaag voert ons naar het zuidwesten, langs de vele fjorden en tussen magnifieke, besneeuwde bergtoppen door. Wat natuurschoon en imposantheid betreft de mooiste dag van deze vakantie tot nu toe. En ook het weer werkt schitterend mee, terwijl het in Nederland schijnt te plensen. Hoewel we nog ver boven de poolcirkel zitten is het lekker warm. Het is niet druk op de weg en rustig rijdend (90 km. mag je maximaal) genieten we van het uitzicht.

Voor de kust liggen grote en kleine eilanden die soms uit niet meer dan één berg bestaan. Hoewel er nog steeds veel veerboten gaan, worden er meer en meer tunnels en imposante bruggen gebouwd in Noorwegen.

De schoonheid van het land is gewoon verbijsterend, zo mooi hebben we het niet verwacht. De zee, de bergen en de fjorden, allemaal zo imposant en overweldigend!
Tegen de middag zoeken we een mooi plekje op om te picknicken. Nou ja, zoeken is niet nodig, overal zijn prachtige plekjes, zoals hier bij een waterval.

Met de muggen valt het wel mee. Het is vreemd dat op sommige plaatsen grote zwermen muggen rondvliegen en iets verderop ineens niet één meer. Tot nu toe hebben we eigenlijk weinig last van ze gehad.
Een prachtig plekje om te picknicken..., bij een watervalletje en helemaal voor ons alleen. In Finland hadden we dit soort plekjes verwacht maar vonden er geen. Hier liggen ze gewoon op je te wachten!

Bij Olderdalen kunnen we de veerboot nemen en dan bij Svensby nog een keer om wat kilometers af te snijden, maar we hebben het gevoel dat we niet genoeg kilometers kunnen maken door dit prachtige landschap en we nemen de langere omweg.

We moeten om de Kåfjord, die diep het land insnijdt, heenrijden. Het is een lange weg, maar wel een hele mooie en we hebben het er graag voor over.

Overal stromen watervallen naar beneden met donderend geraas. Het is allemaal smeltwater en de wegenbouwers moeten wel goede afvoersystemen hebben gebruikt om te voorkomen dat de wegen onderaan de berg langs de fjord worden weggespoeld. Het zou ons niets verbazen wanneer er allemaal grote rioolbuizen onder het wegdek zitten om het water af te voeren naar de fjord.

Na de langgerekte Lyngenfjord verlaten we de fjorden heel even en gaan bij Øvergård naar het westen en vervolgens weer naar het noorden, de E8 op die leidt naar Tromsø
De bergen zijn hier iets minder hoog, maar minstens zo imposant. En onze kamera's blijven hard aan het werk, we kunnen niet stoppen met fotograferen.

Tromsø omvat een groot deel van het eiland Tromsøya dat door imposante bruggen (en tunnels) verbonden is met het vasteland en het volgende eiland. Vlak voor de eerste brug staat de IJszeekathedraal. Vervolgens rijden we de brug over en volgen een bordje naar het centrum en een parkeergarage.
De tunnel die we induiken blijkt echter niet direkt een parkeergarage in te gaan, maar is onderdeel van een gigantisch ondergronds wegennet. Een vierbaansweg onder de grond met grote rotondes met zijwegen in allerlei richtingen. Wanneer we eindelijk weer boven de grond komen, zitten we midden in het centrum. Een ideale oplossing voor verkeersproblemen in steden. Maar waarschijnlijk is de bodem hier uiterst geschikt voor een dergelijke oplossing en is dat elders niet overal zo.

Tromsø, ook wel het 'Parijs van het Noorden' genoemd, is een gezellig klein stadje waar het zeker met deze temperatuur (ca. 25°C) prettig toeven is. We wandelen door het kleine centrum en in een kroegje komen we even bij van de lange tocht om na 2 uur in dit stadje het laatste eind naar de camping af te leggen.

In de buurt van Kroken ligt de volgende camping waar we hebben gereserveerd. Het wordt 's avonds nu wat frisser en er staat veel wind. Ook onze 'buren' treffen we weer en zij vertellen ons dat ze in de buurt van Alta eveneens vergeefs naar de canyon hebben gezocht.
