Lies & Teije's reis website

Naar Marrakesh met een omweg


Home -> Afrika -> Marokko -> Reisverslag Marokko -> 07 september 2003
Zoeken

Zondag 07 september, naar Marrakesh met een omweg

Al vroeg vertrekken we richting Schiphol, we hebben er weer zin in. Voor Teije is het 13 jaar geleden dat hij in Marokko was, voor mij is het de eerste keer buiten Europa. Twee jaar geleden heb ik Afrika al wel zien liggen vanaf Gibraltar, maar dit wordt de eerste keer dat ik er echt kom en hopelijk niet de laatste keer!
Meestal parkeren we de auto in Almere bij een station, nu willen we kijken of er dichterbij Schiphol ook niet stations zijn met woonwijken erbij waar we veilig de auto kunnen neerzetten. Het laatste stukje gaan we dan met de trein om de files te vermijden terwijl we toch niet zo lang in de trein hoeven zitten. Na een tijdje zoeken komen we terecht in Weesp en vandaar is het maar 25 minuten met de trein in plaats van 50 minuten vanuit Almere.
Teije op Schiphol Lies op SchipholWe zijn veel te vroeg op Schiphol, maar we kunnen gelukkig al snel inchecken. En vervolgens is het wachten op het vliegtuig. Tegen de tijd dat we moeten vertrekken is er nog steeds geen vliegtuig en er wordt ook niets gemeld van een vertraging. Dan nog maar weer even in het restaurant zitten.
Boeing 737 van Royal Air MarocNa ruim anderhalf uur vertraging kunnen we dan eindelijk echt weg. Het is bijna 5 uur terwijl we vanochtend om 9 uur al uit Groningen vertrokken zijn. Ik heb een mooi plekje bij het raam, alleen is het erg irritant dat de vorige passagier nogal buiten z'n zakje gekotst heeft. Het stinkt en de gordel zit er nog onder.
Zonsondergang boven de Middellandse ZeeEen ander vervelend feitje is dat we via Milaan vliegen. We wisten dit al van tevoren maar door de extra vertraging wordt het nu helemaal laat voordat we in Marokko zijn.
Na een uurtje in Milaan waar heel veel mensen uitstappen en nieuwe erbij komen, hebben we wel een prachtig uitzicht op de ondergaande zon.
Vliegveld CasablancaEindelijk landen we in Casablanca en meteen is de wereld anders dan onze westerse: nergens wordt duidelijk waar we heen moeten en na wat heen en weer gevraag worden we een richting opgeloodst. Onze aansluiting hebben we gemist en de volgende vlucht heeft vertraging wegens onze verlate aankomst. We vragen nog even naar de bagage maar die hoeven we niet op te halen, die gaat automatisch naar Marrakesh (zeggen ze).
Een derde keer moeten we weer stijgen en landen, ik blijf het maar niets vinden, ook al vind ik het vliegen zelf niet eng. Maar 3x op een dag is toch een beetje teveel van het goede! In Marrakesh ben ik blij dat we weer op de grond staan, al moeten we heel erg lang wachten voor we door de douane komen. Met wel weer mooi een stempel in m'n paspoort erbij.De bagage rolt al een halfuur op de band, maar onze tas zit er niet bij. Teije had het al voorvoeld, hij heeft het er een paar keer over gehad dat bij dit soort overstapjes in Arabische landen het nog wel eens mis wil gaan. We zijn al zo moe en dan komt dit er ook nog eens bij. Nog een half uur bij de balie van de vermiste bagage en dan kunnen we eindelijk naar buiten.
De warmte slaat ons tegemoet. Het is 11 uur lokale tijd, 1 uur 's nachts Nederlandse tijd. We zijn al 16 uur onderweg, bekaf van het reizen en zonder bagage. Heerlijk om dan in ieder geval in een warm land aan te komen. Teije begint meteen te onderhandelen met een taxi en voor het nachttarief (100 Dirham, € 10) worden we naar het hotel gebracht. Ik wist al een beetje dat het verkeer chaotisch was hier, maar ik ben niet voorbereid op de dodemansrit die we nu meemaken. Brommers, fietsen, ezelskarren en auto's razen rakelings elkaar voorbij, rechts en links; van afstand houden hebben ze hier nooit gehoord en voetgangers zijn duidelijk de zwakste schakel! Ik ben blij wanneer we eindelijk in het hotel in Marrakesh aankomen.
Uitgeput op het balkonWe zitten in hotel Le Grand Sud aan de Boulevard El Mansour Eddabhi in het nieuwe centrum. We hadden een klein en simpel hotelletje verwacht maar we hebben een grote zitkamer, slaapkamer, badkamer, een aparte wc en een keuken met fornuis en koelkast. En een heerlijk balkon. Ik voel me helemaal uitgeput, maar ben gelukkig te moe om in te zitten over de bagage. Dat zien we morgen wel.
Maar we zijn ook te moe om direkt al te gaan slapen en daarom zoeken we toch nog even een cafeetje op om wat te drinken. Heerlijk, eindelijk ontspannen. Reizen kan toch best wel vermoeiend zijn, ook al zit je voornamelijk te wachten en niets te doen. Vol verwondering kijken we naar het voorbijrazende verkeer, zelfs om 12 uur 's nachts nog. Als ze hier al verkeersregels hebben dan zijn dat er vast niet veel.Het is hier 2 uur vroeger dan in Nederland en om 1 uur lokale tijd gaan we uitgeput naar bed.

 


© Teije & Elisabeth 2000 - 2025 Naar boven