Lies & Teije's reis website

Van Zacharo via Mesolongi naar Ioannina


Zoeken

Maandag 09 juli, van Zacharo via Mesolongi naar Ioannina

Vandaag verlaten we de Peloponnesos maar eerst gaan we langs Katakolo om ons olijfhout op te halen, een doos vol. Omdat we later misschien nog wel meer willen inkopen krijgen we een flinke korting maar de btw-factuur die we krijgen, klopt niet helemaal. Nou ja, dat zoeken we later wel uit. De eigenaar van de winkel vertelt ons dat we wel snel het dorp uit moeten want de winkeliers gaan het dorp afsluiten als protest tegen een monopolist die alle toeristen die van de cruiseboten afkomen in een fuik vangen voor uitstapjes wat de lokale economie niet ten goede komt. Dus geen terrasje hier en we rijden naar het noorden waar we voorbij Patras de Golf van Korinthe oversteken over de moderne tolbrug.
Standbeeld in Mesolongi Stoomlocomotief in MesolongiWe hebben gisteren pas besloten dat we nog 2 nachten naar Ioannina gaan maar onderweg zien we een bordje Mesolongi en we kunnen ons niet herinneren daar ooit geweest te zijn. De stad is vooral bekend om het heldhaftige verzet tegen de Turken in de onafhankelijkheidsoorlog. Het was ook de plek waar veel filhellenen heen gingen, Europese voorvechters van de Griekse zaak. Zo kwam de beroemde Engelse dichter Lord Byron hier in 1824 aan om mee te vechten maar hij overleed een paar maanden later al aan malaria.
Kapelletje in Mesolongi Monument voor Lord Byron in MesolongiDe stad werd jaren belegerd en toen de inwoners in 1826 een vrije aftocht werd beloofd, werd het grootste deel van de bevolking uitgeroeid. Een ander deel van de verdedigers blies zichzelf op met het arsenaal waar munitie en wapens lagen opgeslagen. Speciaal voor de vele helden uit deze oorlog die hier stierven, is het Park der helden opgericht. Ook staat er een herdenkingsmonument voor Lord Byron en naar het schijnt is zijn hart eronder begraven.
Park van de helden, Mesolongi Gedenksteen in het Park van de Helden, MesolongiHet is een ruim opgezet park met hoge palmbomen, pijnbomen en eucalyptussen dat al in 1830 werd geopend en staat vol gedenktekens en graven van verzetsstrijders tegen de Turken. De onafhankelijkheidsoorlog (1821-1827) tegen het Ottomaanse Rijk leeft in Griekenland misschien nog wel meer dan de wereldoorlogen in de 20e eeuw en de burgeroorlog van 1946-1949. Het is net alsof het in de Griekse ziel is gebrand als symbool voor de vrijheid en er wordt nog steeds over gesproken en gezongen.
Monument in het Park van de Helden, Mesolongi Monument in het Park van de Helden, MesolongiDe monumenten zijn allemaal heel verschillend en ook indrukwekkend. En niet alleen voor bekende verzetstrijders maar ook voor anonieme slachtoffers.
Op palmzondag wordt er een parade gehouden ter herinnering aan de slachting die in 1826 plaatsvond.
Ook al zijn wij niet zulke voorstanders van oorlog, dit park en de geschiedenis die erachter zit, maakt toch wel diepe indruk op ons. Jammer dat vrijheid geen vanzelfsprekend iets is, maar een voorrecht waar vaak voor gevochten moet worden.
We rijden nog even door de stad die ruim is opgezet, maar vinden het verder niet heel speciaal en al snel rijden we de bergen van het vasteland in.
Straatje in Ioannina De straten zijn nat in IoanninaWe rijden naar Ioannina waar het begint te regenen als we de stad binnen rijden. We zijn hier al vaker geweest maar we moeten toch even zoeken voor we in het centrum langs het meer zijn. Ioannina was in de 18e eeuw de hoofdstad van een groot gebied, Epirus, geregeerd door Ali Pasja die zichzelf tot sultan uitroep tot de Turken genoeg van hem kregen en hem executeerden. Na een korte pauze op een terras lopen we nog even door de natte straten op zoek naar een boekhandel zodat Teije wat Griekse boeken kan kopen.
En dan naar het appartement van Zisis Studios dat we wel moeiteloos weten te vinden, vlakbij bij de Perama grotten. We hebben hier al 2x eerder gelogeerd en vonden het er erg prettig. We worden weer enthousiast onthaald door de eigenaar die ons direct herkend en maar weinig Engels kent. Chrissi, de eigenaresse met wie ik via facebook wel contact heb, spreekt vloeiend Engels (ze is in Australië opgegroeid) maar die heeft bezoek. Gelukkig kan Teije zich al heel wat beter redden in het Grieks dan vorig jaar.
En ons favoriete restaurant vlakbij is er ook nog, daar gaan we eten, hoewel we veel te veel krijgen. We zijn deze vakantie aardig wat kilo's aangekomen door al dat lekkere eten.

 


© Teije & Elisabeth 2000 - 2024 Naar boven