Lies & Teije's reis website

We verkennen het eiland Evia of Euboea


Home -> Europa -> Griekenland -> Reisverslag Griekenland -> 25 tot 28 juni 2017
Zoeken

Zondag 25 juni, we verkennen het eiland Evia of Euboea

Brug in Volos De haven van VolosVandaag vertrekken we uit de Pilion en rijden eerst naar Volos waar we het centrum inrijden om even rond te kijken. Volgens de mythen vertrok Jason vanaf hier op zoek naar het Gulden Vlies en er zou een replica van het schip de Argo in de haven moeten liggen waarmee de Argonauten op zoek gingen. Vandaag zien we het schip niet liggen maar wel een heleboel jachten, er ligt een aardig kapitaal bij elkaar. Volos is een moderne stad met een lange boulevard langs het water waar volop restaurants en café's zijn te vinden. Een mooi plekje voor een bakje koffie.
Kerk van Constantijn en Helene in Volos Graf uit de 11e eeuw v.c. bij AerinoWe hebben geen zin om het museum te bezoeken en rijden na de koffie en een wandeling de stad uit. We hoeven niet zo ver en mijden daarom de snelweg. Bij Aerino zien we een overdekt graf langs de weg. In het begin van de 20e eeuw was hier al een nederzetting uit de Nieuwe Steentijd gevonden maar pas met het aanleggen van de snelweg tussen Athene en Thessaloniki werden er uitgebreide opgravingen gedaan waarbij onder andere tholos graven uit de zogenaamde protogeometrische tijd (11e en 10e eeuw v.c.) werden gevonden. Het gebied is minstens 7.600 jaar bewoond geweest.
De kust bij Glyfa De kust bij Kavos op EviaVervolgens rijden we naar Glyfa waar we een ticket naar Agiokampos kopen op het eiland Evia, na Kreta het grootste eiland van Griekenland. Evia is hoe je de naam uitsprekt. De Grieken schrijven het als Εύβοια wat erg lijkt op Euboia of Euboea zoals het vaak in Nederland wordt geschreven. Maar de β wordt tegenwoordig als v uitgesproken en de ύ in dit geval ook, dus Evia of Evvia lijkt ons de beste vertaling (volgens Teije zou Efja met de klemtoon op de 1e lettergreep nog beter zijn). Wanneer je Euboea tegen een Griek zegt, hebben ze echt geen idee waar je het over hebt.
We hebben nog wat tijd over en zoeken rond Glyfa nog een tijdje naar het kastro, oftewel kasteel, dat in de buurt zou moeten zijn maar we vinden niets. Dan gaan we maar terug naar de haven waar we nog even moeten wachten tot de boot vertrekt die ons in 20 minuten naar Agiokampos brengt, een haven in het noorden van Evia. Het eiland is ruim 4.000 km² groot maar is als eiland eigenlijk helemaal niet zo bekend bij buitenlandse toeristen, het zijn vooral Grieken die hier op vakantie gaan. Bij de hoofdstad Chalkida is het eiland met bruggen aan het vasteland verbonden en vanuit Athene is het eiland dus gemakkelijk te bereiken.
De kust bij Ilia op Evia Uitzicht vanaf ons terras in IliaWe rijden een heel stuk langs de noordwestkust maar vinden dat niet zo'n geweldig stuk. De dorpen zien er wat verwaarloosd uit en er ligt veel troep op de stranden wat we nog niet vaak hebben gezien in Griekenland. Daarna gaan we naar het zuiden waar we een appartement hebben gehuurd bij het plaatsje Elia in de buurt. Het is bloedheet vandaag, zo'n 35 graden en net nu hebben we de pech dat we met onze spullen eerst een steile weg af moeten lopen en vervolgens weer een lange trap omhoog. De derde keer zwalken we meer dan dat we lopen. Snel de airco aan!
De keuken in ons appartement in Ilia De keuken in ons appartement in IliaWe zouden er een keuken bij hebben en een koelkast maar ik kan eerst niets vinden. Tot ik een kast opentrek en ja hoor, daar is de hele keuken met gootsteen, fornuis, koelkast en servies. Dat hebben ze mooi weggewerkt.
Beneden ons zien we het zwembad van het complex en in de verte het strand maar daar gaan we met dit weer echt niet heen lopen en rijden met de auto naar een strand verderop waar we nog even kunnen afkoelen in het water. Veel helpt dat niet want als we terug zijn moeten we die steile weg naar de kamer weer omhoog in de hitte.
's Avonds koelt het ook totaal niet af en als er al wind staat is die ergens achter ons want er is geen zuchtje te voelen. Teije zit te zweten op het balkon, ik blijf lekker binnen met de airco aan.

Maandag 26 juni 2017, de noordoostkust van Evia

Het strand bij Ilia Rots met kapelletje op het strand op EviaDe volgende ochtend is het zo mogelijk nog warmer dan gisteren en we zoeken eerst een restaurant met airconditiong op voor een kop koffie in het nabijgelegen dorp. En daarna gaan we eerst maar een uurtje aan het water liggen voor we in de auto stappen voor een rondrit over het noorden van het eiland. Aan de oostkust, onder Psaropouli, zien we op het strand een natuurlijke rots waar wat bomen uit groeien en waarin een kapelletje is verwerkt. Er staat zelfs een bloempot op.
Het hele eiland is heuvel- tot bergachtig en erg groen. De hoogste berg is ruim 1.700 meter en ook hier kun je 's winters skien. Het noorden wordt ook wel Klein-Zwitserland genoemd met beboste heuvels maar door het gebrek aan stromend water is het er minder mooi dan het zou kunnen zijn. Net als in de Pilion ben je veel reistijd kwijt om van het ene naar het ander punt te komen.
Het strand bij Achlopotamos Het strand bij AngkaliHet is te warm voor wandelingen in de bergen dus we blijven eerst aan de oostkust waar we een paar mooie stranden zien en uiteraard ook weer even het water induiken. Daarna steken we de bergen weer over naar de westkust waar we naar Limni gaan, een erg leuk dorp met smalle straatjes. Vanaf een terras bekijken we hoe een lijnbus zich een weg baant door de smalle stegen. Het dorp is tegen de heuvels aangebouwd maar een wandeling omhoog geven we al snel op en zoeken liever een volgend terras op. Wat is het heet en enigszins benauwd. Gelukkig staat hier wel wat wind.
Standbeeld in LimniMet dit warme weer hebben we absoluut geen haast om naar ons appartement terug te gaan want we weten dat het daar nog benauwder is. We wandelen nog maar eens langs de boulevard en zien onder meer een standbeeld voor Lela Karagianni, een verzetsheldin uit de 2e wereldoorlog die een maand voor het einde van de bezetting door Duitsers werd geexecuteerd. De Grieken zijn dol op hun helden en heldinnen. Hoewel ze haar leven grotendeels in Athene doorbracht en ze werd doodgeschoten in het Haidari concentratie kamp iets buiten de stad, werd ze hier in Limni geboren.
Op weg naar ons appartement stoppen we nog in de dorpjes die we tegenkomen zoals Rovies waar een mooi strand ons verlokt om nog even de zee in te gaan. Bij ons appartement is het nog benauwder dan gisteren en we gaan met de auto het dorp Ilia maar weer in omdat daar tenminste nog een windje staat. En volgens de weersvoorspellingen krijgen we een echte hittegolf, dat wil zeggen met temperaturen boven de 40 graden.

Dinsdag 27 juni 2017, naar Chalkida, de hoofdstad van Evia

De boulevard van Chalkida De boulevard van ChalkidaOndanks de hitte willen we toch wat zien van het eiland en niet alleen vanuit de auto of het strand dus we rijden 's ochtends naar Chalkida of Chalkis, de hoofdstad van het eiland. Langs de straten in het centrum zijn alle parkeerplaatsen bezet maar dan worden we gewenkt door de bewaker van een bewaakte parkeerplaats. Voor een euro per uur kan de auto op een schaduwplek staan. Een paar minuten later staan we op de zonovergoten boulevard van de moderne stad. Er wonen zo'n 90.000 mensen maar veel Atheners komen hier voor een weekendje weg of een langere vakantie.
Het Rode Huis in Chalkida Een kunstige fiets in ChalkidaChalkida schijnt nomaal een levendige en hippe stad te zijn maar vandaag zoekt iedereen de schaduw op en wij ook zo veel mogelijk. Er is een kasteel op een heuvel en het schijnt een mooie klim te zijn maar dat gaan we echt niet doen, het is veel te heet. We lopen langs de boulevard en de zijstraten met allerlei leuke winkeltjes. Eén van de bezienswaardigheden is het Rode Huis waar vroeger mensen van adel woonden maar we komen er niet achter waarom het zo'n bezienswaardigheid is. Het archeologisch museum met vondsten van het eiland is wel de moeite waard maar voor de opgravingen zelf, iets buiten de stad, vinden we het ook te warm.
Standbeeldengroep in Chalkida De brug van Chalkida naar het vasteland van GriekenlandWe gaan wel even naar de moderne brug en de oude die de 40 meter engte van Euripos overbrugt die Evia van het vasteland scheidt. Onder de oude brug stroomt het water erg snel met soms hoge golven, afhankelijk van de stand van de zon en de maan en om de zes uur wisselt de richting van de stroming van noord naar zuid en omgekeerd. Het fenomeen was al een raadsel voor de oud-Griekse wetenschapper en filosoof Aristoteles, die hier de laatste jaren van zijn leven doorbracht, en nog steeds begrijpen wetenschappers het verschijnsel niet.
Zeilschip-kunst in Angkali Het strand bij AngkaliNa 3 uur hebben wij het wel gezien en stappen in de auto met de airco op de hoogste stand. We rijden naar de oostkust waar we gisteren bij Angkali een mooi strand hebben gevonden. We zoeken eerst een terras op om wat te drinken en leggen daarna onze handdoeken op het strand. Meestal lig ik langer te lezen op het strand dan dat ik het water in ga maar vandaag is het zo heet, bijna 40 graden in de schaduw, dat ik om de paar minuten het water in ga. En het mooiste is dat we het strand bijna voor onszelf hebben, zo rustig is het. De Grieken houden liever siesta en gaan meestal 's ochtends vroeg of pas laat in de middag naar het strand.
Terras langs de kust, LimniDe snelste weg terug naar de westkust brengt ons weer naar Limni en daar eten we wat aan het water. net als gisteren blijven we lang zitten om maar niet naar ons appartement te hoeven, het is daar vanavond waarschijnlijk nog benauwder dan de afgelopen dagen. Het is een prima plek en helemaal niet duur (29 euro per nacht) maar er staat geen zuchtje wind. We gaan er overmorgen weer weg en hadden bedacht dat we daarna een paar dagen aan de zuidkant van Evia iets zouden zoeken maar omdat het nog warmer gaat worden, zoeken we nu op internet naar koelere plekken.
We moeten naar het westen van Griekenland, daar wordt het hooguit 35 graden. Oh, dat klinkt lekker. We willen ieder jaar in ieder geval 1 nieuw Grieks eiland ontdekken en dit jaar hadden we daar Evia voor uitgekozen. De zuidkant van Evia bewaren we dan wel voor een andere keer.

Woensdag 28 juni 2017, even naar Rovies maar vooral naar het strand

Middeleeuwse toren in Rovies Monument in Rovies met de tekst 'Het is nooit te laat'Het is vandaag inderdaad nog warmer dan gisteren en we rijden eerst even naar het dorp Rovies, iets ten zuiden van ons. Daar drinken we koffie en maken een korte wandeling waarbij we een middeleeuwse toren zien met daarnaast een monument met de tekst "Het is nooit te laat" erop wat we mooier vinden dan de vele oorlogszuchtige monumenten die door het hele land verspreid staan.
En daarna hebben we nog maar 1 bestemming: het strand! Gelukkig zijn we al flink bruin en zullen we niet zo snel meer verbranden want we kunnen deze dag het beste doorbrengen in het water en op het strand maar dan wel zoveel mogelijk in de schaduw.
Koffiedrinken in Limni Het dorp Limni op EviaAan het einde van de dag stoppen we weer uitgebreid in Limni, het plaatsje waar we de afgelopen dagen wel de meeste tijd hebben doorgebracht. Het geeft wel aan dat we ons hier het meeste thuis voelen. Teije zit erbij met samengeknepen ogen want hij weigert een zonnebril te dragen wat natuurlijk niet echt slim is met de felle zon. Morgen hebben we een lange rit voor de boeg maar we gaan pas laat naar bed. Rond een uur of twaalf is het nog bijna 30 graden en hoeveel we ook houden van warmte, we zijn blij dat we morgen naar koelere streken gaan.

 


© Teije & Elisabeth 2000 - 2024 Naar boven