Lies & Teije's reis website

De Macedonische graftombe van Philippus II in Vergina


Zoeken

Zondag 18 juni, de Macedonische graftombe van Philippus II in Vergina

Restanten van een Byzantijnse kerk, Archaia PydnaVandaag rijden we eerst een stukje terug naar het noorden om bij Archaia Pydna de oudheden beter te bekijken. Het terrein van een 13e eeuwse Byzantijnse basiliek kunnen we vanaf de weg wel overzien maar de overige terreinen zijn helaas afgesloten. Er zijn hier talloze Macedonische graftombes gevonden en bij veel skeletten lag er een munt in de schedel. Dit was de zogenaamde Charon obool die onder de tong van een overledene werd geplaatst en waarmee de dode de overtocht naar de dodenwereld (Hades) aan Charon de veerman kon betalen.
De kust bij Pydna De kust bij PydnaLangs de kust zoeken we dan eerst maar een plek voor onze ochtendkoffie. De pijnbomen staan hier tot bijna aan het strand en er wordt gewaarschuwd voorzichtig te zijn met vuur. De bomen staan redelijk ver uit elkaar maar de grond is bezaaid met fijne naalden die vuur heel snel kunnen verspreiden. We hebben nog niet veel bosbranden gezien in Griekenland en we kunnen ons nauwelijks voorstellen hoe erg dat moet zijn maar juist dit soort plekken waarvan je denkt dat een vuur zich nauwelijks kan verspreiden omdat er zoveel ruimte tussen de bomen is, schijnen snel in een vuurzee te kunnen veranderen.
Het DC3 café bij MethoniNa de koffie rijden we het binnenland in, op weg naar Vergina om de koninklijke Macedonische graftombes te bekijken. Iets ten noorden van Methoni zien we dan ineens een vliegtuig op het dak van een gebouw, een bijzonder gezicht. Het is waarschijnlijk een Douglas DC3 want het is een café met de naam DC3, een andere site heeft het over een C-47. Het café is gesloten en ziet er verwaarloosd uit maar op internet vonden we een crowdfundingactie van de eigenaar die het een nieuw leven wil inblazen.
Macedonische graftombe, Vergina Macedonische graftombe, VerginaIn Vergina vinden we al snel de plek met de koninklijke tombes die in 1977 werden gevonden. De meeste archeologen zijn het erover eens dat hier Aigai heeft gelegen, de eerste hoofdstad van het Macedonische koninkrijk. In het graf vond men botten in een gouden kistje dus het ging zeker om een hooggeplaatst persoon. Eén oogkas was beschadigd, precies zoals Philippus II, de vader van Alexander de Grote, zou hebben die dat oog door een pijl verloor. Er is dus een grote kans dat Alexander de Grote op deze plek heeft gestaan tijdens de begrafenis van zijn vader, hoewel de hoofdstad van het rijk in die tijd in Pella lag, zo'n 70 kilometer noordelijker. Van buiten zie je alleen een aantal heuvels en een eenvoudige ingang tot het graf maar van binnen is het schitterend.
Foto's mogen we niet nemen dus helaas kunnen we er verder niets van laten zien, maar als we naar binnen lopen komen we in een schimmige wereld. Er is weinig verlichting wat een bijzondere sfeer oproept maar al snel zien dat het de € 12 entree (per persoon) zonder meer waard is. Je ziet als het ware de opgraving binnen de grafheuvel zelf met een aantal tombes. En de tombe waar Philippus II begraven zou zijn. Hij werd nota bene vermoord op de bruiloft van zijn dochter Cleopatra in 336 v.c.! Alexander de Grote werd dezelfde dag nog tot troonopvolger uitgeroepen maar die liet voor de zekerheid zijn zus Cleopatra en zijn halfbroer later toch maar vermoorden, stel je voor dat ze de troon voor zichzelf wilden hebben.
Binnenin zijn ook veel voorwerpen uitgestald die hier gevonden zijn met duidelijke informatie, ook in het Engels. Daarnaast lopen er ook suppoosten rond die niet alleen opletten of je geen foto's maakt, maar die ook af en toe uitleg geven over de opgraving en de vondsten. Ik vind het een bijzondere plek, eentje waar je de geschiedenis gewoon kunt voelen en je levendig kunt voorstellen hoe de mensen van 2.300 jaar geleden hier destijds hun koning begraven hebben. Het geheel is niet heel groot en na ongeveer een uur staan we weer buiten, in het felle licht.
Motor voor een kapelletje, Vergina Binnenin een kapel langs de weg, VerginaOp een terrasje in het dorp lezen we nog iets over de Macedonische kwestie. Op het gouden kistje met de botten van (waarschijnlijk) Philippus II stond een Macedonische zon die door het hele Macedonische rijk als symbool voor Macedonië werd gebruikt. Toen de regio Macedonië van het voormalige Joegoslavië zich onafhankelijk verklaarde, werd de Macedonische zon op de nationale vlag gezet. Het land behoorde ooit wel tot het antieke Macedonische rijk maar de mensen die er tegenwoordig wonen, zijn bijna allemaal afkomstig van Slavische volkeren. We kunnen ons nu een beetje beter voorstellen dat de Grieken moeite hebben dat hun noorderburen de Macedonische identiteit proberen te 'roven'. Onder druk van Griekenland is de vlag al veranderd, de naam van de staat wordt waarschijnlijk Noord-Macedonië als compromis zodat de landen hun betrekkingen enigszins kunnen normaliseren.
Maar onder de bevolking laaien de sentimenten heel wat hoger op en zijn er uiterst nationalistische bewegingen in beide landen die recht tegenover elkaar staan wat het gebruik van de naam Macedonië betreft.
Het landschap vanaf Vergina Het landschap bij VerginaIn de buurt van Vergina zijn meer dan 300 vergelijkbare grafheuvels gevonden maar het is een wonder dat juist die van Philippus II ongeschonden was. In de buurt zijn nog meer opgravingen verricht maar we kunnen eerlijk gezegd niets vinden over Aigai, dat minstens 2 eeuwen de hoofdstad van het Macedonische rijk zou zijn geweest. Er moeten hier dan toch ook paleizen en dergelijke te vinden zijn. Er is wel een amfitheater, ergens ver achter een hek maar veel meer zien we niet. Dat is wel de plek waar Philippus II werd vermoord en Alexander tot koning werd uitgeroepen. Op internet lezen we dat al wel resten van een paleis gevonden zijn maar we hebben geen idee waar en of we er ook kunnen komen.
Heiligdom van Eukleia bij VerginaWanneer we het dorp uitrijden zien we nog wel een bordje naar het heiligdom van Eukleia waar ook ooit de agora, de markt in het centrum, van Aigai is geweest. In 2014 is hier vlakbij een graf gevonden met een vergulde eiken krans en die de tombe van de prins wordt genoemd. Men vermoedt dat het gaat om Alexander IV, een zoon van Alexander de Grote die ook al werd vermoord, samen met zijn moeder. Moorden was een sport die door de geschiedenis heen in heel wat koninkrijken voorkomt, blijkbaar is dat het waard om aan de macht te komen. Ironisch dat Eukleia de godin van glorie en een goede reputatie is. Daar hadden de moordenaars heel wat op te biechten.
Een kleurige spin tussen de rotsen Een dode das op de wegDoor een bebost heuvelachtig gebied rijden we dan weer naar het zuiden en bij een parkeerplaats zien we een felgekleurde spin van bijna 2 centimeter. Wij hadden nog nooit zoeen gezien maar als we er op zoeken blijkt het een mannetjes herfstvuurspin. Zijn neef, de lentevuurspin schijnt ook in Nederland voor te komen. Iets verderop zien we een aangereden das op de weg liggen. Over het algemeen hebben we nog maar weinig wilde zoogdieren in Griekenland gezien, wel veel (levende) vogels en slangen. De zoogdieren zien we vooral dood op de weg liggen.
Het dorp MakrigalosBij Makrigialos komen we weer bij de kust maar de restanten van een nederzetting uit 5.000 v.c. vinden we niet. Later ontdekken we dat die meer het binnenland in ligt en waarschijnlijk was er geen geld voor bordjes of zijn die omgevallen. De nederzetting is een van de oudere in Europa en gevonden bij de aanleg van een spoorlijn. Waarschijnlijk valt er nog ongelooflijk veel te ontdekken door archeologen in dit land. Door het klimaat en de bodem zijn oude resten vaak veel beter bewaard gebleven dan in bijvoorbeeld de natte bodem van Nederland.
Zicht op het Olympus gebergte Grieks-orthodoxe kerk in Olympiaki AktiAls we terugrijden naar Olympiaki Akti zien we rechts van ons het majestueuze Olympusgebergte, de woonplaats van de goden. Daar gaan we morgen rondrijden, nu lopen we vanaf ons hotel het dorp in waar we nog even bij de goed onderhouden orthodoxe kerk kijken. Maar we hebben ondertussen al zoveel van deze kerken gezien dat we er niet meer bijzonder van onder de indruk zijn, hoe mooi de kerk ook is en de iconen binnenin. We lopen door naar het strand waar het erg druk is.
Het strand bij Olympiaki Akti De boulevard van Olympiaki AktiWe willen nog wel even naar het strand en pakken daarom de auto om een paar kilometer naar het noorden te gaan. Het strand loopt kilometers door en hoewel het op veel plekken redelijk druk is, vinden we toch nog wel een plekje waar we wat ruimte voor onszelf hebben. Na een uurtje zijn we er ook wel weer uitgekeken en rijden terug naar het dorp waar we nog wat langs de boulevard slenteren en een hapje eten. Het was weer een mooie dag en ik ben nog steeds onder de indruk van de graftombe die we gezien hebben. Jammer dat we geen foto's mochten maken!

 


© Teije & Elisabeth 2000 - 2024 Naar boven