: Reisverhaal Griekenland zomer 2016, naar de grotten van Petralona en de opgraving van Olynthos
Lies & Teije's reis website

Naar de grotten van Petralona en de opgraving van Olynthos


Zoeken

Donderdag 02 juni, naar de grotten van Petralona en de opgraving van Olynthos

We beginnen vandaag met iets waar ik helemaal geen zin in heb: een grotbezoek. De afgelopen jaren heb ik zoveel grotten gezien dat ik er wel een beetje klaar mee ben. Iedere keer zeg ik dat het de laatste keer wordt maar dan zit ik ook maar te wachten tot Teije terug is. En iedere keer is er wel weer een fantastische reden om toch te gaan: het is de allermooiste grot van het land, het heeft de mooiste kleuren, enzovoorts, enzovoorts. Maar dit wordt echt de allerlaatste keer! De weg erheen is bar slecht maar Teije heeft dan ook wat alternatieve wegen gekozen.
Deze grot, de Petralona grot of Grot van de rode stenen, is in 1959 per toeval ontdekt en al snel vond men allerlei fossielen. Gelukkig kunnen we vanaf het parkeerterrein met een treintje naar de ingang van de grot.
Museum bij de grotten van Petralona Schedel van de Petralona mensBuiten de grot zijn een aantal replica's van de dieren waarvan botten zijn gevonden maar de belangrijkste vondst was wel de schedel van een mens, de Petralona man. De grot had ik wel kunnen overslaan en achteraf heb ik spijt, want door het vele klimmen en dalen heb ik daarna flink last van mijn rug. Maar wel interessant is het het museum op het terrein waar een aantal vondsten tentoongesteld worden. De schedel is het onderwerp van veel controversie, de Grieken willen hem honderdduizenden jaren eerder dateren dan andere geleerden, maar hij is in ieder geval erg oud.
Maar als je van grotten houdt, moet je zeker naar binnen. Er mogen alleen geen foto's gemaakt worden, de uitleg was bij onze groep nogal sober en algemeen (wat je in alle grotten hoort over stalagmieten en stalactieten en hoe de kleuren ontstaan) en er werd een behoorlijk tempo gemaakt. Dan zag je wat moois en moest je alweer doorlopen.
Hierna rijden we naar het zuiden, naar de 30 meter hoge heuvels waarop het oude Olynthos was gebouwd. Volgens de legendes was Olynthos, de zoon van de Griekse mythologische held Herakles, de stichter van de stad.
Het land rond Olynthos Schildpad in OlynthosDe heuvels zijn plat, misschien wel vlakgemaakt, en in de 5e eeuw v.c. werd de nederzetting een Griekse polis maar niet zo'n erg belangrijke. Doordat er na de verwoesting van de stad in 348 v.c. nooit een nieuwe nederzetting op werd gebouwd, kun je nu nog een heel groot deel van de fundamenten van de huizen zien. De stad was zo'n 60 hectare groot waarvan ongeveer 5 hectare is bloot gelegd, ik heb geen idee of er nog plannen zijn om de rest te onderzoeken. Het eerste dat wij er zien is een grote schildpad die zich tegoed doet aan het onkruid.
Brokstukken in Olynthos Opgraving in OlynthosIn een hoek van het terrein zijn allerlei losse brokstukken van pilaren en gebouwen neergelegd maar het meest indrukwekkend is toch wel de plattegrond van de stad die je voor je ziet: rijen muurtjes geven aan hoe de huizen langs rechte straten waren gebouwd en hoe de kamerindeling was. Ik verbaas me er altijd over dat ondanks verwoestingen en plunderingen (om de stenen voor nieuwe huizen te gebruiken) er toch vaak nog zoveel te zien is van de fundamenten. Er zijn trouwens ook nog resten van een nederzetting uit de Nieuwe Steentijd gevonden.
Badkamer in Olynthos Mozaïek in OlynthosIn diverse kamers zijn ook nog de mozaïeken op de vloeren te zien, daar waren de Grieken gek op. Een eigen Griekse stijl werd pas een eeuw na de verwoesting van Olynthos ontwikkeld en de mozaieken hier zijn dan ook een van de oudste die gevonden zijn in Griekenland. Het terrein is echter nogal groot en het is bloedheet en zo missen we het mooiste mozaiek van Bellerofon op het vliegende paard Pegasus die het monster Cjimaera doodt. De meeste vondsten zijn tentoongesteld in een klein museum op het terrein maar sommige, zoals dit badkamermeubel (een bad, wc of voetenbad?) kun je nog op de plek zien waar ze gevonden zijn.
Pfff, het is echt warm en we hebben aardig lang over de opgraving gelopen, tijd voor een verdiende rustpauze! Gelukkig zijn we maar een paar kilometer bij ons strand in Kalyves vandaan. Daar hebben we een groot deel van het strand voor onszelf en vooral het ondiepe deel van het water is heerlijk om in te liggen. Met een goed boek erbij en af en toe even de zee in om af te koelen, houden we het hier wel een paar uur vol. Maar ook niet te lang want ik wil absoluut geen zonnesteek oplopen, dat was eenmaal maar nooit meer!
De zee bij Afytos, Kassandra De zee bij Afytos, KassandraAan het einde van de middag rijden we het eiland Kassandra weer op en gaan naar het dorp Afytos om wat te eten. Afytos ligt op een hoge rots en torent boven de baai van Toroneos uit zodat we een mooi uitzicht hebben over de baai en het schiereiland Sithonia in de verte. En dan die prachtige blauwe kleuren van de zee waarbij de lichte stukken de ondiepe gedeeltes aangeven. Prachtig, zo met die dobberende bootjes voor de kust!
Pleintje bij Ag. Dimitrios in Afytos, Kassandra Restaurant in AfytosHet dorp zelf is ook erg leuk om doorheen te dwalen met de vele smalle steegjes. De meeste huizen zijn nog uit het begin van de 19e eeuw en je waant je zo weer in die tijd. Maar het is wel omhoog en omlaag lopen en dat vindt mijn rug toch iets minder leuk. Dus we zoeken een restaurant op vanwaar we een mooi uitzicht op de zee hebben, Fortuna geheten. Helaas mogen we niet op de lekkere stoeltjes bij de rand zitten, dat deel van het terras is alleen om iets te drinken. Dat is typisch Grieks: staan er houten, oncomfortabele stoelen dan kun je ervan uitgaan dat je daar kan eten. Staan er lekkere, gemakkelijke stoelen of banken dan kun je er alleen wat drinken. Een regel die heel vaak op gaat.
Huis in Afytos, Kassandra Winkelstraat in AfytosNa het eten lopen we nog wat door het dorp rond want de zon schijnt nog heerlijk. En omdat het nog niet zo druk is kunnen we even rustig in de souvenirswinkeltjes rondkijken. Buiten staan bij vrijwel al die winkels de zonnebrillen, tassen, slippers en diverse badspullen. Dat het uitkan om die overal uit te stallen, zou daar echt veel van verkocht worden? Nou ja, zelf heb ik ook al een badmatje gekocht die aan het einde van de vakantie echt niet mee terug het vliegtuig in gaat.
Klaar voor de vergadering, AfytosOp een pleintje in het dorp zien we allemaal klapstoeltjes op een rijtje staan. Zou er een voorstelling gegeven worden of een dorpsvergadering? Hoe dan ook, er is nog niemand komen opdagen en wij hebben geen zin er op te wachten. In ons eigen dorp is vanavond een Griekse muziekavond waar we heen gaan met Michael en Vassiliki en nog wat anderen dus wij krijgen ons vermaak wel. Morgen gaan we hier weg maar we hebben al besloten dat we hier vaker moeten terugkomen, het is een prettig gebied om te vertoeven.

 


© Teije & Elisabeth 2000 - 2023 Naar boven