Lies & Teije's reis website

We verkennen Sithonia


Home -> Europa -> Griekenland -> Reisverslag Griekenland -> 31 mei & 01 juni 2016
Zoeken

Dinsdag 31 mei, we verkennen Sithonia

De kust bij Nikiti op SithoniaWe zijn 2 dagen naar Kassandra geweest, een van de 3 schiereilanden die als vingers vanaf het vasteland van Chalkidiki naar het zuiden de zee ingaan, en nu gaan we 2 dagen lang Sithonia verkennen, het middelste schiereiland. In het noorden maken we een eerste stop in Nikiti, en het wordt meteen duidelijk dat dit een geliefde badplaats in Chalkidiki is. Er is een langgestrekt strand aan de zuidkant van het stadje en we zien veel meer toeristen dan we tot nu toe gezien hebben. Maar op de terrassen is nog voldoende plek voor ons om een kop koffie te drinken.
Opgraving van de Sofronios basiliek, Nikiti Opgraving van de Sofronios basiliek, NikitiNa deze eerste pauze gaan we naar de restanten van de basiliek van bisschop Sofronios, zijn naam werd tenminste bij opgravingen gevonden. Het is een van de oudste overblijfselen van kerken in het gebied, uit het begin van de 5e eeuw. Er worden momenteel restauratiewerkzaamheden uitgevoerd en we kunnen niet heel dichtbij komen. Het geheel is al afgedekt om vooral de mooie mozaïeken tegen het weer te beschermen.
Uitzicht bij Nikiti op Sithonia Langs het strand van NikitiIets ten zuiden van Nikiti zien we een rustiger strand waar werklui hard bezig zijn hekwerken aan te leggen. Waarschijnlijk komt hier een groot toeristencomplex zoals we ze wel vaker tegenkomen. Afgesloten compounds voor de gemiddelde massatoerist met een eigen strand. Het is vast goed voor de werkgelegenheid maar het verpest totaal de eigen karakteristieke sfeer van Griekenland. Langs sommige stranden zijn al hele buurten van campers gevormd die er soms langdurig staan, zo is te zien aan de verspreiding van de huisraad eromheen.
Een uurtje naar het strand in de buurt van Nikiti Geiten overspoelen het strandWij lopen wat verder en komen dan op een prachtig en vrijwel leeg zandstrand. Maar we liggen er nog niet zolang wanneer een herder langs komt met zijn kudde van enkele honderden geiten. In eerste instantie beperken ze zich nog tot het lage gras achter het strand maar al gauw beginnen ze zich ook over het strand te verspreiden. Dat is voor ons het sein om weer verder te gaan, we komen vast nog wel meer stranden tegen.
Huisjes tegen een berghelling, Sithonia Onafgebouwde huizen, SithoniaSithonia is een groen eiland, vol dennenbomen maar ook olijf- en wijngaarden. Er loopt een redelijk goed rondweg die de kust volgt maar er zijn ook hele gebieden waar geen verharde weg doorheen loopt. Naast de toeristencomplexen zijn er gelukkig ook genoeg oergriekse dorpjes, langs de zee of tegen de hellingen aangeplakt. En ook hier wordt de nasleep van de economische crisis soms heel zichtbaar in de vorm van onafgebouwde huizen of zelfs hele hotels.
Toeristencomplex op SithoniaOp de foto hiernaast zie je in de verte weer zo'n toeristencomplex, ergens in de buurt van Neos Marmaras aan de westkust van het eiland. Het is Porto Carras, een groot en luxe resort dat al tientallen kilometers eerder op borden werd aangekondigd. Als niet-gast kom je niet zomaar het terrein op, alles is omheind met hekken met prikkeldraad en er loopt zelfs beveiliging rond. Helemaal niets voor ons, maar wel jammer dat zo weer een stukje Griekenland onbereikbaar is geworden voor de rondreizende toerist.
Verborgen strandjes op Sithonia Strandje bij het piratencafé op SithoniaMaar juist op Sithonia zijn heel veel kleine strandjes te vinden in inhammen en kreken waar vrijwel geen toerist komt, je moet er alleen even naar zoeken. We rijden we nog iets zuidelijker tot aan het dorp Toroni langs de westkust en komen er heel wat tegen. Dan gaan we weer terug, want we moeten nog een stukje rijden en op de terugweg, in de buurt van taverne Der Pirat (vast gerund door een Duitser), gaan we nog een uurtje naar een van die strandjes die we eerder hebben gezien. Hier duiken we nog een keer het water in. Er zijn een paar inhammen naast elkaar en we hebben zo een privéstrandje. Pas als je ver genoeg het water ingaat zie je dat op de andere stranden ook mensen liggen.

Woensdag 01 juni 2016, meer Sithonia

Gedenkteken voor een helicoptercrash in 2004 De baai bij Koufos, SithoniaDe volgende dag rijden we weer naar Sithonia, eerst dezelfde weg tot aan Toroni en dan komen we bij Porto Koufos aan waar we een helicopter zien staan. Het blijkt een gedenkteken te zijn voor een helicoptercrash die hier in de buurt plaats vond waarbij onder andere de egyptische patriarch van de Orthodoxe kerk omkwam samen met nog 16 anderen. Ze waren op weg naar Athos, het derde schiereiland van Chalkidiki en een semiautonome staat binnen Griekenland. Het is een gebied vol kloosters waar al vanaf 1046 n.c. alleen mannen mogen komen.
Mount Athos vanaf Sithonia Mount Athos vanaf het strand op SithoniaAls we aan de oostkant van Sithonia komen kunnen we de berg Athos goed zien die het gelijknamige schiereiland domineert. Het wonderbaarlijke is dat ook nog eens de uitspraak van een vrouw ervoor gezorgd zou hebben dat er geen vrouwen mogen komen: Maria, de moeder van Jezus zou hier aangespoeld zijn na een storm en gezegd hebben dat dit voortaan haar tuin was en dat er geen andere vrouwen ooit een voet mochten zetten. Maar waarschijnlijker is de uitleg dat mannen nogal afgeleid worden door vrouwen en daar niet zo goed tegen kunnen. En wat doe je dan als 'vrome' man: geef de vrouwen maar de schuld en verbiedt ze van alles en nog wat. Of laat ze zelfs bedekkende kleding dragen.
Wat hebben al die godsdiensten toch voor problemen met vrouwen? De westerse wereld wordt de afgelopen 2000 (en misschien al veel langer) door mannen geregeerd en de kerk is al die eeuwen daar aardig medeverantwoordelijk voor geweest. Alleen al om die reden heb ik geen enkele behoefte om naar Athos te gaan, een soort eenmans boycot tegen het werkelijk zwakke geslacht, namelijk mannen, die hun eigen zwakheden niet toegeven maar graag de schuld bij anderen leggen. Zo, dat heb ik als man al lang eens zwart op wit willen neerpennen!
Historisch schip bij Ormos Panagias, SithoniaLangs de oostkust rijden we weer helemaal naar het noorden en stoppen in Vourvouri om wat te eten. We zijn nog een paar schitterende strandjes tegengekomen en hebben uiteraard ook nog een tijdje op een ervan gelegen en wat in zee gezwommen. Maar we hebben nog lang niet alles gezien dus we moeten hier nog eens terug komen. Het is een prachtig schiereiland met vooral veel ongerepte natuur. Deze kant van Griekenland kenden we nog niet en we zijn blij dat we deze keer dit deel hebben uitgekozen. En komende week gaan we nog verder naar het oosten.
Het is bijna donker als we terug zijn in ons eigen dorp en we gaan nog even langs een strandtent langs de zee waar een Oostenrijkse met haar Griekse man de zaak blijkt te runnen en voor we het weten zijn we Duits aan het praten in plaats van Engels.

 


© Teije & Elisabeth 2000 - 2023 Naar boven