Zaterdag 22 juni, Oulu - Tornio met een omweg naar Luleå in Zweden
Ontbijt is bij het motel inbegrepen en we genieten volop van deze onverwachte luxe. Al vroeg zijn we op pad en omdat we maar een kleine afstand hoeven af te leggen naar onze volgende blokhut, hebben we een mooie omweg-route uitgestippeld.

In plaats van de kustroute langs de Botnische Golf nemen we de 849 door de binnenlanden. En behalve bos, bos en nog eens bos krijgen we ook onze eerste rendieren te zien.

We zien ze al vanuit de verte en deze keer laten we ons niet verrassen, zoals in Zweden met de eland. We remmen af en rijden heel langzaam dichterbij. Weten wij veel dat rendieren veel tammer zijn en gewoon blijven staan ook al ben je dichtbij. Zo kunnen we een paar mooie close-ups maken.
Toch zijn we veel sneller dan verwacht bij Tornio aangekomen en besluiten we even Zweden in te duiken. Van jongs af aan wil Teije al eens naar Luleå, de noordelijkste Zweedse stad aan de Botnische Golf. En zodra we de grens oversteken verandert het landschap. De wegen zijn bochtiger en het landschap wordt heuvelachtiger; eigenlijk spreekt het ons veel meer aan dan het vlakke Finse landschap.

We nemen dan ook niet de kustweg naar Luleå, maar slaan even voorbij de grens een binnenweg in, eerst naar Tossa en dan weg 356 naar het westen. Overal staan jagersstoelen langs de weg en Teije wil graag een foto van Lies in zo'n stoel.

Er ligt echter een slootje tussen de weg en de stoelen en Teije denkt te kunnen helpen door een dikke kei in het midden van het slootje te gooien. Oeps... de modder springt in het rond en Lies zit er helemaal onder. Haar broek, die toch al wat slijtage vertoonde, blijft achter op Zweedse bodem.

We krijgen meteen meer meren te zien en de rendieren ontbreken ook niet. Behalve die ene eland hebben we nog geen rendieren gezien in Zweden, dus dat wordt hoog tijd. Een hele kudde dit keer die de weg oversteekt. Het is grappig om te zien hoe de grootste dieren uitkijken voor de kleintjes of het wel veilig is om de weg over te steken.
Wanneer we in Luleå aankomen is het nog net lekker om buiten op een terrasje te zitten en we lopen een beetje door het centrum. Het is geen grote stad, maar Teije is toch blij dat hij er eindelijk eens geweest is; weer een jeugddroom vervuld.

Voldaan gaan we tegen 6 uur weer weg uit Luleå, terug naar Finland. We hebben een jetlag opgelopen binnen een paar uur tijd. In Zweden is het namelijk 1 uur eerder dan in Finland. Maar de zon gaat nauwelijks meer onder en we zijn met licht weer terug in Tornio waar we onze nieuwe slaapplaats opzoeken. Het is weer een hele mooie dag geweest.
Onze Nederlandse buren zijn er ook weer en zij zijn afgelopen nacht wel in Kalajoki geweest, maar hebben bijna geen oog dicht gedaan met het rumoer van dronken jongelui. Na hun verhalen zijn we alleen maar blij dat we gisteren zijn doorgereden en in het motel hebben overnacht.
