Home -> Divers -> Teije
Alles over Teije (wat hij kwijt wil)
NB: deze pagina is voor het laatst bijgewerkt in 2005 dus nogal gedateerd. Zodra we tijd hebben zal ik deze bijwerken!
Tja, Lies heeft haar verhaal af, dus nu moet ik iets over mezelf vertellen. Niet dat ik daar moeite mee heb, eerder met het beperken van de informatie.
Op m'n 17e ging ik voor het eerst alleen op reis, naar Egypte; op mijn 18e verjaardag lag ik op het dak van een gammele boot om het Nassermeer over te steken naar Abu Simbel. Sinds m'n 12e wist ik al dat ik Egyptoloog wilde worden en ik heb het zelfs een jaar gestudeerd.
Maar het reizen was veel leuker en ik heb zoveel interesses dat het me altijd moeite heeft gekost te bepalen wat ik werkelijk wil: maar daar ben ik sinds kort achter, hoewel ik het altijd al wist: ik wil van alles, veel afwisseling, niet te lang met 1 ding bezig zijn, maar ook niet oppervlakkig, ik moet me wel in iets kunnen storten.Op m'n 17e ging ik voor het eerst alleen op reis, naar Egypte; op mijn 18e verjaardag lag ik op het dak van een gammele boot om het Nassermeer over te steken naar Abu Simbel. Sinds m'n 12e wist ik al dat ik Egyptoloog wilde worden en ik heb het zelfs een jaar gestudeerd.
Tijdens diverse studies was ik voornamelijk veel op reis, al liftend met een rugzak vol studieboeken. Als reisleider heb ik o.a. 3 jaar in Cairo gewoond, en Egypte en haar geschiedenis is nog steeds een grote liefde van mij. Het bezoek dat we in 2004 aan Egypte brachten was dan ook een feest na 15 jaar afwezigheid.
Mijn reizen brachten me door bijna heel Europa (vooral toenmalig Oost-Europa), Afrika en Noord-Amerika. In 1990 ben ik echter een eigen bedrijf begonnen (automatisering, dankzij een toerist in een groep die me technisch vertaalwerk aanbood) en had ik weinig tijd meer om weg te gaan. Zelfs gewone vakanties schoten er vaak bij in, het bleef meestal bij een weekje België, Luxemburg, Frankrijk of Duitsland.
Binnen 2 weken nadat Lies en ik een relatie begonnen (begin 1998), vertrokken we al voor een paar dagen naar België. Lies had nog vrijwel niet gereisd, terwijl ze altijd graag had gewild. Doordat zij zo genoot van de vrijheid van het reizen, kwamen de reiskriebels bij mij ook weer terug en we gingen steeds vaker een weekje (of meerdere) weg. En vanaf 2000 is ons leven er helemaal op ingericht om zoveel mogelijk op reis te zijn. Hoewel, in 2004 is 1 ding erg veranderd: sinds 21 juli 2004 zijn we grootouders geworden van de mooie Elise Esmée en we zijn helemaal gek op haar (ze heeft zelfs haar eigen website met allemaal foto's als puzzels). Wanneer we nu weg zijn missen we haar behoorlijk...
Wat is er nou heerlijker dan zo in het zonnetje aan de kust in een bergachtige omgeving te zitten? In Schotland was ik nog nooit geweest, maar ik was meteen verliefd!
Of bij zo'n verlaten meer in de Schotse Hooglanden? Ik kan me redelijk goed ontspannen, maar zodra ik op reis ben voel ik me beter, relaxter en gelukkiger dan in Nederland. En er zijn heel wat landen waar ik me meer 'thuis' voel dan Nederland.
Schotland en Egypte zijn toch wel mijn grote favorieten, maar ook de rest van de voor mij nog onbekende wereld wil ik nog graag verkennen. Daarom probeer ik het ook zo te regelen dat Lies zoveel mogelijk te zien krijgt en ik hier en daar ook een nieuw land aandoe, en dat gebeurt steeds vaker nu haar landenlijst ook steeds langer wordt.
Het liefst ga ik met de auto: ik ben dol op autorijden. Wanneer we ergens heenvliegen, huren we ter plekke een auto zodat we gemakkelijk overal kunnen komen zonder afhankelijk te zijn van openbaar vervoer. Dat geeft een gevoel van vrijheid. Hiernaast foto's van onze auto's op Cyprus.
In de zomer reizen we vaak met onze eigen auto, zo kunnen we heel veel spullen meenemen en hebben we alle vrijheid. We hebben nog heel wat te ontdekken binnen Europa ook al worden de afstanden wel steeds groter.
Maar wanneer we een stedentrip maken (Barcelona, Londen) is het openbaar vervoer juist wel weer de optimale manier om snel op allerlei plekken te komen; al is het midden in de winter in een open Londense bus. (oh, wat was dat koud!)
Mijn eigen bedrijf geeft me de mogelijkheid m'n vrije tijd af te stemmen op die van Lies zodat we vaak wegkunnen. Met een stukje Hollandse zuinigheid erbij kan het ook nog uit. Internet is een mooi hulpmiddel om goedkoop reizen te plannen.
Hobbies heb ik vele, alleen veel te weinig tijd. En een stevig pintje tijdens de vakantie is (uiteraard met mate) toch ook wel een hobby te noemen? Beter dan de smerige koffie die ik hier ergens in het Reuzengebergte in Tsjechië probeer op te drinken.
Geschiedenis, kastelen, oudheden en opgravingen hebben me altijd erg aangesproken. Het moet in ieder geval ouder zijn dan 500 jaar en dan ben ik razend enthousiast. Iets teveel, wat Lies soms betreft, want dan loop ik in een museum weer alle bordjes uitgebreid te lezen, waardoor het bezoek niet opschiet. Ik schijn daar zelfs als kind al erg in geweest te zijn, zo vertelt m'n zusje me.
De laatste passie die ik heb ontwikkeld is het schrijven van websites. Toen ik in oktober 2001 begon met deze website wist ik nog helemaal niets van html, javascript of iets dergelijks. Dankzij mijn vroegere ervaring als programmeur (Basic, Pascal en C+) pakte ik het snel op en is de site uitgegroeid tot wat die nu is.
Ook fotografie is een nieuwe hobby geworden. Ik heb er zelfs een digitale kamera voor gekocht. En omdat ik toch in de automatisering zit, biedt ik via mijn bedrijf nu ook webhosting aan en het ontwerpen van websites, kijk maar eens op www.ashaweb.nl. Dit is maar een nevenaktiviteit en meer bedoeld om onze privé-websites betaalbaar te houden dan om er rijk van te worden.De laatste passie die ik heb ontwikkeld is het schrijven van websites. Toen ik in oktober 2001 begon met deze website wist ik nog helemaal niets van html, javascript of iets dergelijks. Dankzij mijn vroegere ervaring als programmeur (Basic, Pascal en C+) pakte ik het snel op en is de site uitgegroeid tot wat die nu is.
Soms kost het me moeite te stoppen met de website, maar tijdens de vakanties kan ik het even vergeten. Dan zijn er wel weer andere hobbies uit te leven, zoals zwemmen.
We hebben altijd veel boeken bij ons op reis en niet alleen reisboeken. Lies is tegenwoordig aan de e-reader maar zelf heb ik nog steeds liever een echt boek met bladzijden die je kan omdraaien, lekker ouderwets. Historische romans maar vooral ook science fiction boeien me uitermate.
Ik vond het dan ook jammer dat kapitein Picard (Star Trek, The next generation) niet in uniform gekleed was in Madame Tussaud. Ondertussen kwam ik in de London Dungeon nog wel op het hakblok te liggen...
Behalve een beetje cultureel ben ik ook een groot liefhebber van de natuur. De ruige gebieden in veel landen spreken me erg aan en ik geniet volop wanneer we urenlange tochten maken door uitgestrekte gebieden waar je weinig mensen tegenkomt.
Een stad als Barcelona vind ik prachtig voor een aantal dagen en we zijn er nu al 3 keer geweest, vooral door de scheppingen van Antoni Gaudi. Maar na een paar dagen moet ik toch weer bergen en bossen zien.
Gelukkig heeft Parc Güell in Barcelona ook voldoende rust te bieden, gekombineerd met de prachtige scheppingen van Antoni Gaudi. In november (2001) is het er trouwens net iets te koud, eind september (2004) is het er een stuk aangenamer.
Ok, de zee is ook goed. Lies en ik zijn geen van beide echte strandgangers, maar met de warmte in Spanje en Portugal was het best wel lekker om af en toe een paar uurtjes op het strand te wandelen en in zee te zwemmen. En ondertussen zijn we het steeds meer gaan waarderen, een paar dagen strand als pauze, omdat we tijdens een vakantie toch wel heel erg veel doen en zien.
En bergen, daar zijn Lies en ik allebei dol op. Heerlijk om ze te zien, er tussendoor te rijden en af en toe met een kabelbaantje omhoog te gaan. Of het nou in Noorwegen (links) of Oostenrijk is, bergen geven ons een gevoel van ontzag, voor de natuur en ook voor de mens die er deel van uitmaakt.
De tocht door Scandinavië (2002) was ook erg indrukwekkend, en dan vooral Noorwegen waar we in het noorden binnenkwamen, vanuit Finland. Gibraltar, de zuidelijkste punt van Europa hadden we al bezocht, hier sta ik op de noordelijkste punt (van het vasteland dan).
Noorwegen is zonder meer één van de prachtigste en imposantste landen, wat natuur betreft, die ik gezien heb. Hoewel in Canada en in de VS ook erg mooie dingen te zien zijn, maar daar moeten we samen nog eens naar toe; maar dan moeten we wat meer tijd hebben.
Met de Arabische wereld heb ik een speciale band, omdat ik er zo'n lange tijd heb gewoond. Maar in Marrakech werd ik toch weer overvallen door een opdringerige 'hustler' die ons ongevraagd een verdoofde slang om de nek legt. Ik kijk hier dan ook flink zuur, omdat ik al weet dat er weer betaald moet worden.
Meestal valt het echter wel mee en weten we ze van het lijf te houden. En het weerhoudt ons zeker niet deze landen met een totaal andere kultuur te bezoeken. Er zijn in ieder toeristisch land wel vervelende mensen te vinden, kijk maar eens naar Nederland door de ogen van een toerist die net in Amsterdam arriveert.
Hoewel de meeste Nederlanders steeds wantrouwiger lijken te worden naar vriendelijke buitenlanders kun je meestal op een uitnodiging best ingaan. Maar verdiep je wel in de kultuur van het land waar je heengaat zodat je mensen niet voor het hoofd stoot en probeer verder jezelf te blijven en geef duidelijk je grenzen aan wanneer je denkt dat ze meer van je willen.
Wij hebben tijdens onze reizen al heel wat vrienden opgedaan, zoals Joshko in Kroatië en Paul in Schotland. De één is arm, de ander rijk, maar voor het kontakt maakt dat niets uit.
En ook door deze website hebben we leuke mensen leren kennen, zoals Christie en Bobby uit California waar we al een jaar lang hadden gemaild voordat we ze in Rotterdam ontmoeten en daarna nog twee dagen samen door het Moezeldal hebben gereden.
En de website biedt ons ook veel ander plezier, zo werden we naar aanleiding daarvan al eens uitgenodigd voor WegmetBNN op radio 1. En door alle enthousiaste reacties nemen we nu vaak een laptop mee om alvast tijdens een reis wat foto's en reisverhalen online te zetten.
En zo genieten we drie dubbelop: eerst van de voorbereiding, dan van de reis zelf en vervolgens nog eens met het maken van het reisverslag voor de website. Het was alleen maar de bedoeling wat reisfoto's te delen met buitenlandse vrienden, maar dat zoveel mensen het leuk zouden vinden, nee, dat hadden we nooit verwacht.Tja, wat valt er nog meer over mij te vertellen? Het wordt tijd dat ik deze pagina eens afrond, dan kan ik weer verder met andere dingen op de site die ook nog moeten gebeuren.
En als ik Nederland maar regelmatig achter me kan laten om nieuwe landen en kulturen te ontdekken. Ik voel me een bevoorrecht mens om zoveel te kunnen reizen en ik ben blij hoe het reizen mijn persoonlijkheid heeft gevormd. Wereldburgers, dat zijn we allemaal. Er is maar één mensheid en ik hoop dat iedereen dat ooit zo voelt, beleeft en ernaar leeft. Reizen zou verplicht moeten worden voor iedereen..., al was het maar om anderen en andere kulturen te leren respekteren, zodat we als Nederlanders beter kunnen omgaan met onze eigen multikulturele samenleving!