Naar Dinant en Rochefort

Als we (heel erg laat) opstaan, zien we dat de wereld buiten helemaal wit is. Een mooie laag sneeuw bedekt de bossen en het sneeuwt nog steeds wanneer we ons huisje verlaten om Dinant te bekijken. We hebben op internet gelezen dat daar een mooie kerstmarkt moet zijn.

Dinant is één van de grotere plaatsen in dit gebied en in het verleden een erg strategische plek omdat hier 1 van de 4 bruggen in heel België over de Maas lag. De stad is dan ook meermalen belegerd en verwoest geweest en er zijn heel wat slachtoffers gevallen in meerdere oorlogen.

De kerstmarkt valt nogal tegen: ongeveer 100 vierkante meter en zo'n 15 stalletjes, niet echt wat we hadden verwacht. Een wandeling door het stadje is dan toch heel wat leuker. Tegen de rotsen zien we een heel grappig kapelletje en als we met onze camera erop inzoomen zien we dat het leeg staat. Zou het te koop of te huur zijn? Het lijkt ons wel wat, maar hoe kom je er?

Het is druk, mensen zijn fanatiek bezig met de kerstinkopen, maar wij nemen het kabelbaantje tegen de steile helling omhoog, naar de citadel. Een knorrige, oude man is onze gids door het koude en winderige kasteel. Het mooiste gedeelte is de reconstructie van een ouderwetse loopgraaf die 30 graden is verzakt, wat hier nogal eens voorkwam als een bunker getroffen werd en wegzakte in de zachte grond. Heel raar om daar doorheen te lopen.

En vanaf de top van het kasteel hebben we een prachtig uitzicht op de rivier en de stad, maar het is geen weer om lang buiten te blijven staan in de ijskoude wind. We waaien bijna weg en zijn blij als we weer naar binnen kunnen.

We rijden terug via Rochefort, een ander charmant stadje met uiteraard ook alweer een kasteel. En als we het stadje uitrijden zien we ook nog één verscholen liggen in de bossen op een heuvel. Waarschijnlijk is de 'kasteeldichtheid' hier hoger dan menig andere plek in West-Europa.

Het begint ook weer te sneeuwen en de lucht kleurt helemaal paars als de zon de wolken van onder nog een beetje verlicht. De wegen zijn gelukkig nog wel schoon, dus we nemen de kleinere wegen om terug te gaan naar het vakantiepark. Het landschapligt er stil bij onder het witte pak sneeuw en er komt nog meer, hebben we gezien op tv.

De dorpjes die al charmant zijn zonder sneeuw, zien er nog leuker uit nu en je kunt je voorstellen dat de tijd hier bijna heeft stilgestaan en hoe het honderd jaar geleden moet zijn geweest. De tijd lijkt hier wel bevroren en dat is waarschijnlijk één van de belangrijkste oorzaken waarom de Ardennen zo aantrekkelijk zijn.